dwuczłonowe nazwisko Wedlów Frydlandzkich. Pod zarządem Wedlów miasto szybko się rozwijało. Od początku wieku XVI miasto znalazło się pod władzą rodu Blankenbergów, którym wiele miejsca poświęcono w wielkopolskich kronikach. Byli to ludzie porywczy, wchodzili w zatargi z okoliczną szlachtą. Doszło nawet do pospolitego ruszenia i najazdu na zamek mirosławiecki.
Mimo porywczego charakteru przedstawicieli rodu Blankenbergów mieli także talent handlowy. Z ich pomocą na teren Mirosławca sprowadziła się spora gmina żydowska, która korzystając z położenia przy szlaku handlowym stworzyła tu prężnie działający punkt handlowy.
Mimo kilku pożarów, które doszczętnie niszczyły Mirosławiec, jeszcze przed drugą wojną światową miasteczko miało zabytkowy charakter, średniowieczny układ ulic, widoczny zwłaszcza w rejonie starego miasta. Wydarzenia z lutego 1945 roku niemal zupełnie zniszczyły zabytkową zabudowę. Toczyły się tu zaciekłe walki o przełamanie Wału Pomorskiego z udziałem I Armii WP. Nieopodal miasta miała tu miejsce ostatnia w historii szarża polskiej kawalerii (wieś Borujsko, 7 km od Mirosławca, dziś nosi nazwę Żeńsko).

WALORY TURYSTYCZNE
Bogate historycznie miasto, dziś niestety nie może potwierdzić tego swoimi zabytkami. Najczęściej zostały zniszczone zupełnie lub pozostały po nich tylko niewielkie ślady. Na temat pierwszego obronnego zamku mirosławieckiego wiemy niewiele. Zbudowany prawdopodobnie przez Hasso von Wedla, w dokumentach pojawia się dopiero w 1719 roku, kiedy to ogromny pożar strawił go doszczętnie. Decyzję o jego odbudowie podjęto dopiero w 1731 r. Ówczesny właściciel Mirosławca, Dionizy von Blankenberg, kierował się chyba niezwykłą fantazją zlecając budowę na terenie bagiennym. Fundamenty pałacu wzniesiono na palach wbitych w podmokły teren, a do pracy przy tych czynnościach wykorzystano chłopów pańszczyźnianych i mieszczan. Prace przy wznoszeniu budowli trwały siedem lat, jednak nie od razu została zamieszkana, poddano ją jeszcze modyfikacjom (dobudowano boczne skrzydła). Rezydencja zbudowana w stylu holenderskiego baroku, bogato zdobiona i wyposażona spłonęła w 1890 r. Pozostały po niej tylko fragmenty murów porosłych roślinnością oraz fosa. Ogromne znaczenie dla rozwoju Mirosławca miało pojawienie się na jego terenie gminy żydowskiej. Niestety dziś jedynymi śladami ich obecności jest stary cmentarz z zabytkowymi macewami z XVII i XVIII wieku.
Największą atrakcją całej gminy Mirosławiec jest położenie. Występuje tu 21 jezior, z których znaczna część udostępniona jest dla wędkarzy (17). Warte odwiedzenia jest na pewno jezioro Wielki Bytyń, które kusi nie tylko czystą wodą i mnogością ryb, ale także faktem iż wraz ze strefą przybrzeżną stanowi Rezerwat Przyrody. Turyści mają tu niepowtarzalną okazję spotkać - m.in. kormorany, orła bielika, orlika krzykliwego, żurawie, czaple, a także żółwie błotne oraz największą atrakcję tych terenów – żubry. Perłą przyrodniczą gminy Mirosławiec jest Rezerwat „Rosiczki Mirosławieckie”. Na prawie 21ha powierzchni bagiennych terenów występuje bogate stanowisko owadożernych rosiczek. Ciekawą atrakcją dla wszystkich odwiedzających okolice Mirosławca jest spływ kajakowy szlakiem rzeki Korytnicy.

WARTO ZOBACZYĆ
- Muzeum Walk o Wał Pomorski z plenerową ekspozycją (czołg T-34)
- kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
- cmentarz rodowy na tzw. Górze Piaskowej z XIX wieku
- cmentarz żydowski z XVII i XVIII wieku
- pozostałości po zespole pałacowym
- spichlerz
- Rezerwat „Rosiczki Mirosławieckie”
- Rezerwat „Wielki Bytyń”

INFORMACJE PRAKTYCZNE
- miasto położone przy krajowej drodze nr 10
- połączenie PKS ze Szczecinem, Wałczem, Piłą, Bydgoszczą, Toruniem, Kołobrzegiem, Warszawą i okolicznymi miejscowościami
- siedziba gminy